Gra "Tworzymy opowiadanie"
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6 Następny

Ellie

Jednak ten nadal milczał. Przyglądał się dziewczynie z lekkim rozbawieniem na twarzy...

Leilanii

Na to dziewczyna kopnęła go w...

Felisin

czułe miejsce, o które kazdy facet powinein dbać. Lecz ten nie zraził się...
spytał tylko
- Dlaczego to robisz?..

Leilanii

dziewczyna (w ogóle to jak ona ma na imie??) popatrzyła na niego z niedowierzaniem... Czyżby to go nie zabolało? Może to Robocop!
na jego pytanie odpowiedziała:
....

Felisin

-Boję się ciebie- odpowiedziała Faith-Przecież wogóle się nie znamy pojawiłeś się tu niespodziewanie.. Poprostu nie mieści mi się to w główie...
(on miał na imię Damon)

Leilanii

Damon uśmiechnął się. Wyciągniętą różdżka zatoczył w powietrzu krąg. W jego dłoni pojawił się bukiet amarylisów. Faith patrzyła z niedowierzaniem, jak jej go wręcza, mówiac:
-....

Veriamantar

-Są piękne... ale nie mogę ich przyjąć.

(zgubiłąm się gdzieś w środku i nie wiem o co chodziło... najpierw był... eee... nie wiem kim a teraz bukiet...)

Felisin

-a co nie pozwala ci ich przyjąć? Nie sa trujące, to tylko z grzeczności..

Ellie

-Bardzo dziękuję-powiedziała lekko zakłopotanym tonem

Leilanii

i wyrzuciła bukiet do najbliższego kosza. Chłopak poczuł się urażony.

Felisin

cóż chciałem byc miły- pomyślał.
Poczym podszedł do okna i otworzył je na przestrzał..

Veriamantar

po czym złapał jedna ręką za framugę i wyskoczył. Faith podbiegła przerażona i popatrzyła dwa pietra w dół. ale nigdzie nie było go widać

Felisin

Wybiegła na dworze aby sprawdzić czy z nim wszystko w porządku

Leilanii

Ale tu także go nie było. Wyglądało tak jakby rozpłynął się w powietrzu.
Dreszcz przebiegł jej po plecach.

Veriamantar

wlewając się za kołnierz i dotykając mokrymi palcami ciepłej skóry. Zadrżała i szybko wbiegła do domu.

Leilanii

Stanęła na środku pokoju nie mogąc złapać tchu. Nie umiała znaleźć sobie miejsca, po wydarzeniu, które właśnie miało miejsce.

Felisin

może oszalałam- pomyślała

Leilanii

Jednak jej wzrok padła na czerwone płtki wypadające z kosza.
- Chyba jednak to była prawda.

Ellie

-Może wróci-pomyślała i udała się do pokoju-jej oazy spokoju. Jedynego miejsca w całym domu, w którym czuła się bezpiecznie

Leilanii

Na oparciu zielonego fotela siedziała sowa. Dziewczyna stanęła jak wryta i podeszła do ptaka, który wystawił nóżkę w jej kierunku. Miał przywiązany list. Zielony pergamin ktoś zwinął w rulonik.